Βεγλερής, Γρηγόριος

(Κωνσταντινούπολη 1862 – 1948). Τελευταίος ηγεμόνας της Σάμου, επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Σπούδασε στην Ευρώπη. Διετέλεσε διοικητικός υπάλληλος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και μουτεσαρίφης (έπαρχος) Μερσίνας. Τον Μάρτιο του 1912 πήγε στη Σάμο, όπου διαδέχτηκε τον δολοφονημένο ηγεμόνα του νησιού Κοπάση, έπειτα και από την άρνηση του Κ. Βαγιάννη να αναλάβει το αξίωμα. Ο Β. αντιμετώπισε εξέγερση του σαμιακού λαού, επειδή αντί να χορηγήσει αμέσως αμνηστία στους αντιπάλους του προκατόχου του, σύμφωνα και με τη σχετική απόφαση της σαμιακής βουλής, προτίμησε να ζητήσει πρώτα τη σχετική συγκατάθεση της Υψηλής Πύλης. Οι επαναστάτες, με επικεφαλής τον Φ. Σοφούλη, συγκρούστηκαν με την τουρκική φρουρά του νησιού, που υποστήριζε τον ηγεμόνα. Τελικά, με τη μεσολάβηση των Δυνάμεων, οι Τούρκοι υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν το νησί. Μετά την ένωση της Σάμου με την Ελλάδα και την αποβίβαση, τον Μάρτιο του 1913, ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων, ο Β. έφυγε στην Κωνσταντινούπολη. Οι Τούρκοι όμως αναγνώριζαν πάντοτε τον Β. ως ηγεμόνα της Σάμου και μόνο μετά την υπογραφή της συνθήκης των Βερσαλιών, με την οποία επισημοποιήθηκε η ένωση του νησιού με την Ελλάδα, θεώρησαν τη νέα κατάσταση οριστική. Ο Β. εγκαταστάθηκε στα τελευταία του χρόνια στην Ελλάδα, στην οποία έζησε ως απλός ιδιώτης.